ŞİRVANİ ƏDİLLİ
Savaş gəldi
Savaş gəldi,
Nə xoş gəldi,
nə beş gəldi.
Millətimə ən dəyərli
bəxşiş gəldi.
Şərəf gəldi, qürur gəldi,
Sevinc gəldi, hüzur gəldi.
Otuz illik bir zülmətə işıq gəldi,
Zamana yaraşıq gəldi.
Millətimin nə diləyi, nə istəyi?
Otuz ildə olmamışdı bu savaşdan
daha artıq sevəcəyi.
Tapdı onu göydən düşən bir inci tək,
Ən böyük bir səadəti,
ən böyük bir sevinci tək.
Otuz illik bir həsrətlə
Öpüb qoydu göz üstünə, bu savaşı
bir müqəddəs dəyər kimi,
Daha gözəl bir səhəri görməmişdi
Bu savaşa açılan o səhər kimi.
Savaşa açılan səhər,
Otuz illik bir gecəyə nur çiləyən
o elə bir səhər oldu,
Millətimin hər övladı bircə anda
qorxmaz, igid əsgər oldu.
Savaşa açılan səhər,
Nə gözəl bir səhər oldu,
Savaş hələ bitməmişdən
ürəklərdə zəfər oldu.
Savaş gəldi,
Ədalətin qəzəbi tək,
əsəbi tək,
Bağrı yara bir vətənin
məlhəmitək, dərmanıtək,
Taleyin bir xoş fürsəti, amanı tək.
Savaş gəldi,
Axan qanlar,
Gedən canlar
Geriyə yol buraxmayır,
“İrəli, yalnız irəli”
deyib dillər haraylayır.
Savaş gəldi,
Yazır əsgər ulu vətən tarixinin
Şərəfli bir erasını.
Alır zalım yağılardan
Bağrı yara bir vətənin qisasını.
Savaş gəldi,
Nə xoş gəldi,
nə beş gəldi!
28.09.2020
Qalib əsgər
Qalib əsgər,
Bir müqəddəs yol üstdəsən,
Yol açırsan bir işıqlı gələcəyə
keçmişlərin zülmətindən.
O “QƏLƏBƏ” kəlməsini
nöqtə-nöqtə, hərf-hərf yazırsan sən.
Qalib əsgər,
Bir işıqlı gələcəyə qığılcımdır
Ayağından çıxan tozun hər dənəsi.
Hər an sənin yol yoldaşın,
yardımçındır
Milyonların duaları,
alqışların təntənəsi!
Qalib əsgər,
Çarpışdığın od-alovlu o yolların
Döngəsində, dalanında,
Düşündüyün, daşındığın,
çətin, çıxılmaz anında,
Tək deyilsən,
Milyonların
ürəyində,
diləyində,
qəlbindəsən.
Otuz ilin qara tarix yazısını
nöqtə-nöqtə, hərf-hərf pozursan sən.
Qalib əsgər,
Bu gün sənin çiynindədir
Yüz illərin, min illərin ağır yükü.
Şanlı şərəf tarixinin
daş yazılı kitabına
adın düşdü.
Qalib əsgər,
İki ömür yaşayırsan
Öz omrünü – müvəqqəti,
Bir də vətən, millət ömrünü – əbədi.
Qalib əsgər,
Şəhid oldun,
Əbədi vətən ömrünə
keçdi ömrün.
Nə bəxtiyar, nə bəxtiyar,
Bir azad vətən ömründə
ƏBƏDİYYƏT qazanmışlar!
26.10.2020
Ədalətin zəfəri
Nələr çəkdi insan oğlu,
Nələr çəkdi məmləkəti.
Otuz min il görməmişdi o torpaqlar
Otuz ildə gördüyü bu müsibəti,
Bu kabusu, həqarəti.
Necə bir zalım otuz il!
Bir tərəfdə
İsti insan qayğısına
İsti insan nəfəsinə,
Canlı insan ayağına
Canlı insan kölgəsinə
Həstət qalan tənha torpaq.
Bir tərəfdə
“Allah, yerə en” deyərək
nalə çəkən.
Zalımlara qarğış tökən,
Torpağından qoparılıb
havadan asılı qalan,
Yüz minlərlə qaçqın-köçkün,
başqa sözlə – yarıminsan!
Vaxt yetişdi,
Otuz min il gürünməmiş
Otuz illik haqsızlığı
əzib keçdi,
Zülmün yoğun boğazını
birdəfəlik üzüb keçdi,
QIRX DÖRD GÜNÜN ƏDALƏTİ,
QIRX DÖRD GÜNÜN ƏZƏMƏTİ!
Vaxt yetişdi,
Otuz ilin tilsimini qırıb keçdi,
Zalım fələyin çarxını
geriyə döndərib keçdi,
Əsl möcüzyə dönmüş arzulari,
millətimə verib keçdi
QIRX DÖRD GÜNÜN ƏDALƏTİ,
QIRX DÖRD GÜNÜN ƏZƏMƏTİ!
Qırx dörd günün hökmü ilə
Otuz illik göz yumulan bir haqsızlıq
süqut etdi,
Haqq-ədalət öz gücünü sübut etdi.
Bəlkə də heç görməmişdi qoca tarix
Nə belə bir aci millət qədərini,
Nə də belə
bir ƏDALƏT ZƏFƏRİNİ!
Üç min qəhrəmanın ömrü
Əbədi atəşə döndü,
Gələcək ədalətində,
Milyonlar səadətində!
Mən ömrümü gülə-gülə
ƏDALƏTƏ verim, gedim.
Qoy mən ölüm,
təki ƏDALƏT yaşasın.
Mən onsuz da öləcəyəm,
Təki ƏDALƏT yaşasın!
19.12.2020
Gözün aydın
Gözün aydın,
Törpaqları azad ölkəm,
Gözün aydın.
Otuz ildir könlü sınıq,
naşad ölkəm,
Gözün aydın.
Gözün aydın.
Didərginli, köçkünlü, qaçqınlı ölkəm,
Möcüzəmi? – Kəlbəcərli, Zəngilanlı
Şuşalı, Laçınlı ölkəm,
Gözün aydın.
Gözün aydın,
Otuz ildir ocaqları sönən yurdum,
Bağ-bağçası səhralığa dönən yurdum.
Gözün aydın,
Keçmişi qaynayan şəhər,
Sonra xarabaya dönüb
gözü yolda illərini sayan şəhər.
Gözün aydın.
Gözün aydın,
Torpaqları qan selində doyan yurdum,
Otuz ildir üzdə gülüb
içində ağlayan yurdum,
Gözün aydın.
Gözün aydın, ana yurdum,
İndi yer də, göy də səni təbrik edir,
Günəş, ulduz, Ay da səni təbrik edir,
Zəfərinə sevinərək,
hünərinə,
təpərinə
sevinərək.
Bütün varlıq deyir sənə –
Azadlığın çox mübarək,
çox mübarək!
28.02.2021
Daha qaçqın deyiləm
Necə xoşbəxtəm, ay ellər, daha qaçqın deyiləm,
Edirəm min kərə şükr Allaha, qaçqın deyiləm!
Sanki, yoxluq kimi keçmiş otuz ildən sonra
Gəlmişəm dünyaya mən bir daha, qaçqın deyiləm.
Sadədən sadə həyatımla komamda yaşayıb,
Dönərəm xaqana, şahənşaha, qaçqın deyiləm.
Bağrı qan yurdumuzun elləri qurtardı, şükür,
Bir böyük dərddən, əzabdan yaxa, qaçqın deyiləm.
Qalmadı yerdə, Ədilli, tökülən qanlarımız,
Tanrı hay verdi o nalə-aha, qaçqın deyiləm.
14.10.2020
Kəndimizə qayıdırıq
Kəndimizə qayıdırıq,
Qayıdırıq kəndimizə,
Nə gözəldir, nə əzizdir
bu iki söz indi bizə.
Yuxusu gələndə “ana,
evimizə gedək” deyən
bir körpənin
istəyi var, həsrəti var
bu dönüşdə,
Milyonların əsl ömür
qisməti var bu dönüşdə.
Kəndimizə qayıdırıq,
Başımızın üzərində
şəhidlərin himayəsi,
hökmü ilə,
Qəlbimizdə şırım olmuş
otuz ilin zülmü ilə.
Kəndimizə qayıdırıq,
Evimizə,
elimizə,
obamıza qayıdırıq,
Uçurulmuş yuvamıza qayıdırıq,
Odu sönmüş, külü qalmış
ocağını öpə-öpə,
Sakinindən incik düşmüş,
daşlarını, torpağını
öpə-öpə.
Kəndimizə qayıdırıq,
Bu elə bir vüsaldır ki,
Günəş Aya qovuşacaq,
Torpaq suya,
od havaya qovuşacaq.
Ölümə də ölüm deyib
Ölüləri dirildəcək,
torpaq altdan qaldıracaq
bu qayıdış,
Qiyaməti andıracaq
bu qayıdış!
Kəndimizə qayıdırıq,
Yaşımızdan otuz ili silib gəldik,
Otuz ildə min yol öldük,
yenidən dirilib gəldik.
Kəndimizə qayıdırıq,
Ömrümüzü qalan yerdən
başlamaqçün,
Dar gündə də, xoş gündə də,
Yalnız, yalnız, vətən üçün,
millət üçün yaşamaqçün!
11.08.2021
Mən gəlmişəm
Mən gəlmişəm, kəndimdəyəm,
torpağımda, daşımdayam.
Üstündən illər keçsə də,
yenə on beş yaşımdayam.
Öz sevgimlə, sevincimlə
Otuz illik yaşlanmanı
yenmişəm mən.
Yerimdən qoparıldığım
on beş yaşa dönmüşəm mən.
Qəlbimdəki arzularım
Otuz illik yol gözləyən
on beş yaşın arzuları.
Qaçqın kimi fəth etdiyim arzuları
qoyub gəldim,
Arzların arzusuna çatdım deyə.
Öz yuvamda arzulara çatmaq bütün
arzuların arzusuydu,
çatdım bu gün.
“Üzü ağ” zaman hökmünə
Tez yenilmiş qara tüklər
Nələr çəkər, nə düşünər?
Məkana hökm edər zaman,
Məkan da zamana üsyan.
Hansı daha güclü çıxıb, haqlı çıxıb?
Hansı zalım, hansı mərddir?
Məkan – küskün dostustumuzdur,
Zaman – özü boyda dərddir.
Ağ tükləri tanımasa qara torpaq
Çəkib bir-bir qoparacaq,
Ağ gün edib o tükləri
üzərində yaşadığım
öz ömrümə qaytaracaq.
09.10.2021
© 2020 - Created by İLK XEBER.