Qələm dostum, doğma vətənimizin  təəssübkeşi  şairi  Ramiz Qusarçaylının “Qaytarın Şuşamı, qaytarın mənə”  şeirini oxuyarkən. İllər uzaqlaşıb, zaman ötübdür, O yollar, cığırlar çoxdan itibdir. “Xarı bülbülümüz” gendə bitibdir, Qaytaram Şuşamı, qaytaram gərək! Olub keçənlərə bəsdir ağladıq, Vətəndə vətənə matəm saxladıq. “Qızıl baş”  başlara qara bağladıq, Qaytaram Şuşamı, qaytaram  gərək! İlahi, bu yurda nələr etdilər, Samanın altından su yeritdilər. Başdan tacımızı alıb getdilər, Qaytaram  Şuşamı, qaytaram gərək! Satanı kim idi, kimdir alanı? Kimlər düzdü-qoşdu  min cür yalanı? Qoruyaq  ay ellər,  olub-qalanı, Qaytaram Şuşamı, qaytaram gərək! İllər ötüşdükcə  olur qərinə, Bu  yara  işləyib, gedib dərinə. Güvənib dünyada öz əllərimə, Qaytaram Şuşamı, qaytaram gərək! Daha quruyubdur göz yaşımız da, Papaqsız qalıbdır öz başımız da. Nələr yazılacaq baş daşımızda? Qaytaram Şuşamı, qaytaram gərək! Bəsdir  qeyd olundu “işğal günləri”, İşğalda  keçirdik toy-düyünləri. Bir yolluq doğrayıb  bu düyünləri, Qaytaram Şuşamı, qaytaram gərək! O qala, o Qara, o  Bağ  bizimdir, O  tala, o çəmən, o  Dağ  bizimdir, Qələbə soraqlı o Çağ bizimdir, Qaytaram Şuşamı, qaytaram gərək! Qaytaram, qaytaram,qaytaram  gərək! 08.05.2020

---